Een klein gebaar, een groot verschil

We mochten zorgen voor een alleenstaande vrouw met uitgezaaide kanker. Een sterke vrouw, met een klein netwerk, maar gelukkig met buren die als familie voor haar waren.

Toen het moment kwam dat thuis wonen niet meer ging, verhuisde ze naar het hospice. Ze ging snel achteruit… en overleed na korte tijd.
Een einde gekomen aan dit leven. Stilte.

Weken later, op een zonnige dag, reed ik mijn route en zag ik ineens een bekend gezicht: de buurvrouw van onze cliënte. Toen ik uitstapte en zij me ook herkende, kwam ze naar me toe, met tranen in haar ogen én een glimlach: “Wat ben ik blij je te zien… het is zo stil zonder haar.”

We spraken even, en bij het afscheid vroeg ze: “Wat kan ik jullie geven voor alles wat jullie voor haar hebben gedaan?”

Ik zei dat dat niet nodig was. Maar ze stond erop en verscheen dan ook een poosje later bij onze teamvergadering, met een grote doos vol gebak en een kaart vol dankbare woorden. Niet alleen voor wat we voor haar buurvrouw deden, maar ook voor háár als betrokken mantelzorger. Dat is wat we in de thuiszorgsetting óók doen: kijken wat het steunsysteem van een cliënt betekent en hoe we dat kunnen versterken.

Dit is zorg. Dit is ons vak.
Aanwezig zijn, ook in de stiltes.
Een luisterend oor, een hand op iemands schouder, het verschil maken in de laatste fase van iemands leven, en voor de mensen eromheen.

Wil jij ook werk doen dat écht betekenisvol is?
Kom werken in de zorg. Sluit je aan bij ons team.

Anneke Molenaar, verzorgende IG in team Ridderkerk