Marinda en Karlien: ‘Altijd een onderwerp om over te kletsen’

Ze zaten op dezelfde mbo-school, werden vriendinnen en later schoonzussen, en besloten samen naar het hbo te gaan. Nu hebben ze dezelfde achternaam en, o ja, ze werken allebei bij RST Zorgverleners als wijkverpleegkundige.

Marinda Verschuure is wijkverpleegkundige in team ‘s-Gravenpolder en ook palliatief verpleegkundige. Ze is getrouwd met de broer van Karlien, die wijkverpleegkundige is in Krabbendijke.

Onafscheidelijk

Als collega-wijkverpleegkundigen werken ze regelmatig samen, hoewel ze niet in hetzelfde team werken. “Dat is wel een beetje bewust. Bij RST is de ongeschreven regel dat familieleden niet in hetzelfde team terecht komen. In de praktijk zit je dan toch wel een beetje te dicht op elkaar. Dat wordt ongezond.”

Toch is Karlien de eerste die Marinda belt als ze collegiaal overleg nodig heeft en vice versa. “We zijn gewoon erg op elkaar ingespeeld. We kennen elkaar al zo lang! We hebben nog op hetzelfde kinderkoor gezeten en waren op het hbo in Vlissingen al onafscheidelijk. We hebben zelfs onze scripties samen op een kamertje geschreven.”

Karlien: “Ik denk wel dat we verschillen als wijkverpleegkundigen. Ik ben iets preciezer dan Marinda. Marinda is een beetje chaotischer, maar zij kan dingen ook beter relativeren dan ik. Maar uiteindelijk hebben we dezelfde drijfveren.”

Niet direct

Na het hbo belandden Marinda en Karlien niet direct bij RST Zorgverleners. Marinda: “Ik werkte eerst bij een andere thuiszorgorganisatie. Maar die organisatie werd toen overgenomen door een groter thuiszorgbedrijf. Ik zag dat niet zo zitten en toen kwam RST in beeld.”

Karlien: “Ik werkte ook bij een andere organisatie in de thuiszorgtak, maar had het daar niet zo naar mijn zin. Toen vertelde Marinda dat ze bij RST nog naar collega’s op zoek waren. Toen heb ik gesolliciteerd.”

Geloofsvragen

RST Zorgverleners is een mooie werkgever, vinden beiden. Karlien: “Het is echt een meerwaarde om bij een organisatie met een christelijke identiteit te werken. Dat schept een band, zowel met collega’s als met cliënten. Je neemt je geloof volop mee in je werk.”

Marinda: “Ik werk als palliatief verpleegkundige natuurlijk veel met ouderen in de laatste levensfase. Mijn cliënten zijn daar best wel mee bezig en natuurlijk spelen daar ook veel geloofsvragen. Ik begrijp dat. Ook als het bijvoorbeeld gaat om vraagstukken rondom reanimatie begrijp ik de twijfels en worstelingen die cliënten soms hebben.”

Trots

De laatste jaren zien Marinda en Karlien overigens ook steeds meer cliënten die niet gelovig zijn.

“Het is mooi dat RST aan die cliënten ook zorg verleent. Natuurlijk ben je niet gelijk aan het evangeliseren, maar ons uniform zegt gelijk al veel over waar RST voor staat. Direct bij het kennismakingsgesprek komt het onderwerp dus vaak al op ons geloof. We horen vaak dat wij als reformatorische organisatie netjes werk leveren. We zijn hardwerkend en leveren zorg van hoge kwaliteit. Daar ben ik trots op. Dat is een getuigenis op zich!”

Kaartjes

Hoewel Marinda en Karlien niet in hetzelfde team zitten, heeft Marinda wel een tijdje in team Krabbendijke gewerkt. Ook als palliatief verpleegkundige komt ze nog wel in het dorp. De schoonzussen kennen dus veel dezelfde cliënten. Er is dus altijd wel een onderwerp om over te kletsen. Marinda is net moeder geworden en Karlien heeft al aardig wat felicitatiekaartjes van cliënten gekregen om aan haar schoonzusje te geven.

Gaat het dan altijd over RST op familieverjaardagen? Gelach vanuit de huiskamer. Marinda:  “Mijn man vindt van wel.”